غروب ممنوع!

.از صبح آفتاب زده ی کوهستانبه من راه هست...از تل سنگهای مانده از دوردستهااز پشت چشم انداز کوهستان از برفهابه من راه هست...از راه هایی که نرفته اماز حرف هایی که گوش نکرده اماز شعرهایی که نخوانده امبه من راه هست...از خیابانهایی که پیش از من بوده انداز شهرهایی که بعد از من خواهند آمد...از ابرهایی که بر سرم نباریده انداز معلمهایی که دوستشان نداشته اماز کتابهایی که گم کرده امبه من راه هست...از قرارهایی که نگذاشته ایماز برگهای سبز بهاری که شمرده ایماز دلهره های سومین فصلاز سفری که باید برویماز لبخند های شب نشینی تابستانیبه من راه هست...من هزار راه دارم!من وسیع ترین چهار راه جهانم!از تمام ذرات جهان به من راه هست...#بابک_آزاد + نوشته شده در  شنبه چهاردهم خرداد ۱۴۰۱ساعت 16:26&nbsp توسط بابک آزاد  |  غروب ممنوع!...